donderdag 22 augustus 2013

Airborne landing terrein Ginkelse heide

De donker jaren 1940/1945  uit onze geschiedenis hebben al vele jaren mijn belangstelling. Het geen er toen heeft plaatsgevonden is zo onvoorstelbaar. 1 persoon die het arische ras boven de rest plaatste zorgde voor ontzettend veel ellende over de hele wereld. Miljoenen mensen zijn de dood ingejaagd. Op  dinsdag 6 juni 1944 begint de bevrijding van Europa met de geallieerde landingen in Normandie , operatie Overlord ,Het was de grootste amfibische invasie in de geschiedenis en het begin van de bevrijding van West-Europa. Meer dan 160,000 soldaten kwamen aan land, hiervan sneuvelden meer dan 9000 bij het innemen van de stranden. De bevrijding van Europa is begonnen. Zware gevechten volgen door heel Europa. De bruggen over de grote Nederlandse rivieren waren van groot belang voor de geallieerde troepen. De troepen moesten binnen drie dagen oprukken vanuit Belgie naar Arnhem, alle tussen liggende bruggen over Rijn,Maas en Waal moesten worden ingenomen zodat de troepen via een tangbeweging naar Duitsland konden doorstoten. Vanaf het begin was er al verdeeldheid over dit ambitieuse plan.
Na zware gevechten bleek Arnhem uiteindelijk ' een brug te ver'. Nederland boven de grote rivieren wachtte een lange hongerwinter.
Market Garden kostte de geallieerden in negen dagen tijd meer dan 17.000 gesneuvelden, gewonden en vermisten. De Britten verloren de meeste manschappen, ruim 13.000. Van de ongeveer tienduizend man die Arnhem zouden 'nemen' kwamen er iets meer dan 2000 terug. De Britse grondtroepen verloren ruim 5200 manschappen.  De Amerikanen verloren bijna 4000 man.

Ginkelse heide September 1944, de lucht is vol met vliegtuigen en gesprongen militairen.



Eerder deze week bezochten wij het voormalig landing terrein, nu een rustig heideveld midden op de Veluwe.

Ginkelse heide augustus 2013


Hier zijn dus vele parachutisten en zweefvliegtuigen geland.


Er is een speciale liberation route, je loopt dan in de voetsporen van onze bevrijders, op belangrijke punten staat een infopaneel.


Aan de noord rand van de heide staat een herdenking steen.


Het airborne monument met er achter de landingsvelden.


Tekst en uitleg.



Een venster uit het verleden, kijkend tussen twee beuken door, die hier in 1944 ook al stonden en getuige waren van het geen hier gebeurde.


We verlaten het landing terrein en rijden door Oosterbeek. Overal zie je belangrijke punten uit de strijd.  Hier staat onder andere villa Hartenstein, in de oorlog was dit het hoofdkwartier van de Britse generaal Urquhart, nu is het Airborne museum hier gehuisvest. We rijden door naar de airborne begraafplaats Oosterbeek.
Op dit ereveld liggen bijna 1760 soldaten, piloten en mariniers begraven die in de periode september 1944 tot april 1945 sneuvelden. De meeste van deze mensen zijn omgekomen in de omgeving van Arnhem, tijdens de Slag om Arnhem, een onderdeel van Operatie Market Garden in september 1944. Van de graven zijn er 1678 van Britse, 8 van Nederlandse en 73 van Poolse soldaten. Drie graven zijn van medewerkers van de Commonwealth War Graves Commission. Drie personen die hier liggen dragen de hoogste Britse militaire onderscheiding, het Victoria Cross.

Op 5 juni 1945 werd begonnen met de aanleg van het ereveld. In tegenstelling tot de Amerikanen, die hun soldaten zo centraal mogelijk wilden begraven, besloot de Britse legerleiding om hun soldaten te begraven op een plek dicht bij de grond die ze met hun leven verdedigd hadden. Daarom vind je in Nederland maar 1 Amerikaans ereveld en wel in Margraten en meerder Engelse en Canadese erevelden


Bij de ingang van het ereveld staat een infobord met daarop uitleg over Market Garden.

 
Kinderen uit nabij gelegen plaatsen leggen elk jaar met de herdenking bloemen en onderhouden de stenen.


Their name liveth for evermore.


Er zijn nog zo'n 250 stenen die graven markeren van militairen wier identiteit (nog) niet kon worden vastgesteld. Het feit dat het er zoveel zijn is al een tragedie op zichzelf. Immers, de namen van deze doden komen nog steeds voort op de lange lijst van vermisten. Een lijst die 135 namen meer bevat dan dat er graven van onbekenden op het airborne kerkhof zijn. Dit betekent dus dat er nog heel wat families zijn die niet weten of hun geliefde een ordentelijk graf heeft of dat hij nog 'ergens' in een veldgraf in de heide ,in het bos, in een tuin of zo maar ergens langs een weg ligt.


Oneindige rijen witte stenen, je loopt er met diep respect aan voorbij.


 Het zien van de veel al jonge leeftijden doet je beseffen dat het vaak nog jongens waren, maar mannen in de strijd, gesneuveld voor onze vrijheid.


Een foto geeft een witte steen en naam opeens een gezicht.

                                              
Elke steen op een oorlogsgraf staat voor een tragedie, in Oosterbeek bedraagt dat bijna 1760. Drie van de hier begraven mannen zijn postuum onderscheiden, voor hun held haftig en voorbeeldig optreden, met het Victoria Cross, De hoogste onderscheiding die een Britse militair kan worden toegekend.
                                              

Vaak heb ik bij sommige dingen iets wat mij niet loslaat en begin er dingen over op te zoeken, zo ook bij bovenstaande steen.

  • Kapitein J.H. Grayburn
  •  
    Vrijwel direct na de landing raakte Kapitein Grayburn gewond aan zijn schouder. Onder zijn bezielende leiding nam zijn peloton deel aan de gevechten bij de verkeersbrug in Arnhem. Hij leidde de verdediging van een huis nabij de oprit, totdat dat in brand werd geschoten. Hij formeerde vervolgens een gevechtsgroep uit mannen van diverse eenheden en werd opnieuw geraakt, nu in de rug. Hij weigerde op te geven. Tot in de nacht van 19 op 20 september 1944 de Duitse overmacht te groot werd, leidde hij – terwijl hij in het gezichtsveld van de vijand stond – de terugtrekking van zijn gevechtsgroep. Bij deze actie sneuvelde hij. Kapitein Grayburn ontving het Victoria Cross omdat hij gedurende bijna vier dagen, ondanks de pijn en het verlies van krachten door zijn verwondingen, blijk gaf van grote moed en besluitvaardigheid. Zonder zijn inspirerend leiderschap zou de brug in Arnhem niet zo lang in Britse handen zijn gebleven.

    Witte stenen zo ver je ziet


    Noord Nederland werd op en rond 13 April 1945 bevrijd. Gesneuveld met het einde van de strijd in het vizier

    J.B Richardson: 19 jaar, hoe oud zou hij geworden zijn als hij in een andere tijd zou hebben geleefd.


    De stenen staan allemaal op gepaste afstand van elkaar. Op een enkele plaats staan stenen dichter bij elkaar, het betreft hier de bemanning van een vliegtuig die samen gesneuveld zijn.


    Samengestelde bemanning van verschillende eenheden in een vliegtuig naast elkaar begraven,overlijdens datum 21 september 1944, de meest rechter 24 september, waarschijnlijk overleden aan de gevolgen van zijn verwondingen.


    Gevallen voor onze vrijheid,  respect,        Rust in Vrede.

    200 meter naast de Airborne begraafplaats staat dit monument.


    Het Air Despatch Memorial in Oosterbeek is een monument die de 79 gevallenen van het Air Despatch Squadron, die stierven tijdens de slag om Arnhem, herdenkt. De namen staan links en rechts

    Op het monument staat de volgende tekst:
    "Dedicated to the memory of the air despatchers of the Royal Army Service Corps who, together with aircrew of the Royal Air Force and the Royal Canadian Air Force, gave their lives in valiant attempts to resupply the Airborne Forces during the Battle of Arnhem (Operation Market Garden)
    18th - 25th September, 1944

    Erected by their comrades and air despatchers past and present, with the generous assistance of the burgomaster and aldermen of Renkum, and other kind Dutch Friends.
    18th September, 1994"


    Tot zover dit blog bericht over Market Garden. Laten we de opoffering die deze jonge mannen gedaan hebben nooit vergeten. 

    woensdag 21 augustus 2013

    Veluwe

    Dit jaar brengen we onze vakantie door op de Veluwe, ik kan mijn hart hier ophalen, er is zoveel natuurschoon.

    Prachtige luchten boven een oeroud landschap


    De vuurvlinder op zoek naar nectar op de struik heide.


    Mooie luchten.


    Konijnen in overvloed.


    Nacht over de Veluwe, de maan is nu nog half maar in de loop van de week verandert hij snel.


    Oude beuken lanen dwars over de oude woeste stuifgronden van de Veluwe.


    Knoestige bomen.
     
     
    Maar voor sommigen komt het einde er aan, de zwavelzwam doet zijn vernietigende werk.


    Als klein manneke ging ik vaak met mijn ouders naar de Veluwe op vakantie. Samen met mijn vader zaten we dan s morgens vroeg al op de fiets om de omgeving te verkennen. Ik heb nu geen fiets mee maar loop nu al voor dag en dauw over de Veluwe. De natuur ontwaakt en is in mijn ogen dan toch op zijn mooist.



    Dauw druppels aan de lariks, je komt al bijna weer in een winterse sfeer.



    Ree geiten kijken verschrikt om, wie stoort mij daar zo vroeg met mijn ontbijt.



    Zonneharpen strelen de bodem.


    Dauwweb tussen de bloeiende heide, het najaar komt eraan.


    Hollandse luchten.

     
    Slingerpadden over de Veluwe, genieten.
     
     

    Maar ook de paddestoelen komen al weer naar boven.


    En de maan die wordt voller.


    Nog meer tekenen van de naderend herfst.


    De lijsterbessen kleuren rood.


    Jonge konijnen.


    Volle maan boven de Veluwe.


    Zo mooi.
     
     
    Per avond verschil, gisteravond was de maan goud geel.