Het is weer genieten buiten.

Het verhaal van de bloemetjes en bijtjes ga ik hier niet vertellen maar buiten is het op dit moment wel de tijd voor insecten en bloemen. Vele vlindersoorten laten zich al weer zien en de diverse planten staan al weer fantastisch in bloei ,onder andere de orchidee is een echte blikvanger.  Buiten is het dus echt genieten.


1 van de mooiste vlinders is toch wel het blauwtje, in dit geval het icarus blauwtje




Een zeldzaamheid in Nederland. De zilveren maan. Wij hebben binnen ons beheersgebied de grootste populatie van Nederland. Tot onze grote vreugde zijn er dit voorjaar twee nieuwe leefplekken bij gekomen in ons gebied.







Ook van onderaf bekeken is het een schoonheid






De Holmers Halkenbroeken was 10 jaar geleden nog landbouwkundig in gebruik. Nu is het een fantastisch natuurgebied, broekbos in ontwikkeling, open water, moeras , droge stukken en een waar paradijs voor vele planten en dieren.
Orchideeen staan er in vele soorten volop in de bloei.





Vlinders vinden er een fantastisch biotoop, kruidachtige planten, warme plekjes een ideaal gebied voor ze. Hier twee parende icarus blauwtjes.






Hele groepen orchideen staan er bij elkaar in volle bloei






Het hooibeestje





Rond deze tijd is het echt oppassen. De jonge reeen liggen moederziel alleen op de meest vreemde plaatsen. Raak ze niet aan, ze zijn niet verlaten door moeder. Moeder is vaak in de buurt en komt terug als het onraad is verdwenen.




Deze week was ik getuige van de metamorfose van lelijkerd naar schoonheid.  De verpopping van een libelle larve naar een prachtige libel.






Het drogen van de vleugels. Op dit moment zijn de vleugels ontzettend kwetsbaar.








Je kunt haast zien hoe kwetsbaar de vleugels zijn.






Op de heide velden kun je met een beetje geluk deze rups tegen komen. Het is de rups van een nachtvlinder. De nachtpauwoog.

Zeearend in het Hart van Drenthe

Soms heb je van die momenten dat je zegt Wow, zie ik het wel goed. Gisteren had ik dat dus. Terwijl ik nietsvermoedend langs de rand van boswachterij Hooghalen rij valt mijn oog op een roofvogel die zit in een dode boom. Wel groot denk ik nog. Terwijl ik de auto stil zet om hem beter te bekijken vliegt hij weg. Twee buizerds, die er een horst in de buurt hebben, zetten de aanval in. Van verbazing valt mijn mond open. Het is een zeearend. Een zeearend in ons beheersgebied in Midden Drenthe, Wow. Ik pak mijn telefoon en probeer snel wat foto’s te maken, shit wil niet scherpstellen. Heel toevallig had ik een camera van mijn collega mee genomen in de auto dus snel uit de tas halen en proberen de vliegende deur vast te leggen. Wat een magistraal beest en wat een breedte als hij zo zweeft door de lucht. Mijn dag kon niet meer stuk.





In de aanval op de buizerd




Iedereen weet wel hoe groot een buizerd is als hij vliegt. Kijk naar de verschillen in grote.