zondag 17 november 2013

Slotconcert van moeder natuur

De herfst loopt op zijn einde en je merkt dat de natuur zich klaar maakt voor het laatste seizoen van het jaar, de winter. De storm heeft veel bomen al ontdaan van hun bladeren. Nu de eerste nachtvorst zich aanmeld zullen ook snel de laatste bladeren hun weg naar beneden vinden. De dagen worden korter, nevel en mist begeleiden je s morgens door de schemer maar het slotconcert van moeder natuur was deze week adembenemend mooi. Was je op het juiste moment op de juiste plaats dan stond je oog in oog met de wonderen van moeder natuur.

Strak blauwe luchten en het geel van de lariks, het steekt fantastisch tegen elkaar af


Zonne harpen in een dicht dennenbos.


Zwart wit blijft iets hebben.


Maar de kleuren van de beuk in de ochtend zon zijn adembenemend mooi.


Grondmist tussen de lariks, echt herfst.


Lanen van goud, weerkaatsen in het water.



Adembenemend mooi.


Spinrag tussen de bomen in een ven, het bos maakt zich klaar voor de kerstlook.



En ook in zwart wit heeft het iets.

vrijdag 8 november 2013

Nieuwe wildernis in ontwikkeling

Er zijn mensen die leven in een droomwereld
en er zijn mensen die alleen maar kijken naar de werkelijkheid.
Maar er zijn ook mensen die van hun dromen werkelijkheid weten te maken.
 
Deze spreuk vind ik van toepassing op ons werk gebied, Het Hart van Drenthe
 
Het Hart van Drenthe zal zich de komende decennia ontwikkelen naar een natuurlijk boslandschap. Het wordt een gebied waar de natuur zichzelf mag zijn. Een 'nieuwe wildernis' waar de mens slechts op bezoek is. Het zal duidelijk zijn dat een dergelijke verandering niet in een paar jaar kan plaats vinden. Het is de natuur die het tempo bepaald, wij kunnen alleen wel een handje helpen.
Menselijke ingrepen die nu de natuurlijke processen verstoren worden ongedaan gemaakt. Gegraven sloten worden gedempt. In aangeplante productie bossen wordt de komende jaren veel naaldhout geoogst om ruimte te maken voor natuurlijke verjonging van loofhout zoals eik en beuk. Zo ontstaat een duurzaam natuurgebied waar scherpe grenzen tussen bossen, vennen en beekdalen vervagen en waar ruimte is voor de natuurlijke kringlopen.
 
De storm van twee weken geleden heeft ons een aantal natuurlijke handvaten gegeven waar we dankbaar gebruik van moeten gaan maken. Bomen zijn afgeknapt of omgevallen. Wegen zijn afgesloten. Hele wortelpruiken staan nu recht omhoog. Hier ontwikkelen zich kleine mini leefgebiedjes voor veel dier en planten soorten. De monotoomheid van veel productie akkers wordt nu op een natuurlijke manier gebroken.  Bomen die omgevallen zijn en nog voldoende wortel contact hebben zullen proberen weer levenskracht op te bouwen en gaan weer groeien, andere sterven een langzame dood. Op plekken waar veel bomen over elkaar heen liggen ontstaat een fantastische schuilplaats voor wild. Hier kunnen ze ongestoord de dag door brengen. Een nieuwe manier van denken, wij beginnen aan een project waarvan wij het eind resultaat niet meer mee zullen maken. Een uitdaging, maar wel een fantastische kans.
 
Op een aantal plekken bij ons heb ik foto's genomen van de kracht van de natuur.  Hier kan de ontwikkeling van de nieuwe wildernis beginnen.
 
 

1 van de grote storm vlaktes bij ons.


Over een paar jaar staat hier een hele nieuwe begroeiing.



Liggend dood hout met enkele levende fijnsparren eilanden er tussen in. Enkele dode staande exemplaren en straks een wir war van jong hout dat gaat groeien tussen de omgevallen bomen.


Vanmiddag kwam ik in een perceel waar hele dikke sitka sparren geveld waren door de wind. De bodem is venig en er staat al een behoorlijke laag water in de wortel gaten.


Ongekende natuurkrachten.


Deze bomen zijn tussen de 25 en 30 meter lang, in verhouding wortelen ze heel oppervlakkig.


Biodiversiteit.


Mos van de bosbodem hangt als en deken over de wortelpruik.


Ik probeerde de wildernis te doordringen veel klauter en buk werk. Ik kreeg hier echt het wildernis gevoel. Dit is wat we nodig hebben.


Mikado voor gevorderden.


ik klom op een wortelpruik en maakte een overzichtsfoto. Op het einde van het storm gat staat loofhout. Dit is een plek die enkele jaren terug al door een storm is geveld. Het hout is blijven liggen en er is heel veel berk gaan groeien. Nu krijg je hier dus een hele mooie afwisseling.


Woest.


Kruip door en sluip door en dat gewoon in het Hart van Drenthe. Water zoekt zich een weg tussen de verschillende wortelgaten en ontstaan natuurlijke waterloopjes.



Dit zijn de beelden die je doen beseffen dat de natuur zijn eigen koers bepaald. We kunnen haar alleen een beetje helpen.

 
Over een paar jaar is dit het beeld wat er gaat ontwikkelen. Berken zijn straks de eerste pioniers die zich hier gaan vestigen.  En langzaam aan zullen er steeds meer loofboom soorten hun plekje vinden tot dat er een fantastisch nieuw woud ontstaan.