Gewoon genieten

Gisteren hadden we al weer de langste dag, we gaan dus langzaam aan al weer richting de herfst en winter. Zomers weer hebben we nog niet echt gehad. De bloei van veel bloemen komt dan ook niet echt goed tot hun recht dit jaar. Maar ondanks dat is er genoeg om van te genieten.

De zonnedauw, een klein maar tot de verbeelding sprekend plantje

Voor een insekt is er geen ontkomen aan als hij in de buurt komt van de  tentakels van het vleesetertje.

Ook de bloem is klein maar fijn.

De orchidee staat nog vol in de bloei.

Een fantastisch wonder der natuur.

Ze zijn er in veel verschillende kleuren, van donker paars tot licht.

De bloem van de ronde zonnedauw, als een varkensstaart in de krul.

In de boswachterij zijn we inmiddels weer druk aan het oogsten.

Op de es van Hooghalen staat een perceel vol met hennep. Het is niet de hennep waar ze de wiet van maken. Dit is vezelhennep.

Het blad heeft een mooi motief.

De reuze bereklauw. Plaatselijk een plaag, maar zijn bloem is fantastisch.

Echte valeriaan.

En na een bui dwarrelen de witte wieven weer door het bos.

Tienveen, het beschermen meer dan waard

Langs de provinciale weg Emmen Drachten ligt een klein rechthoekig natuur terreintje. Het Tienveen. Heel vroeger was dit gebied onderdeel van het  grote Hijkerveld. Het is nu een losse snipper die ligt tussen het Zuid Hijkerzand en de Brunstingerplassen. Ondanks zijn geisoleerde ligging is het een leuk stukje en kom je er veel bijzonderheden tegen.

Het is een nat terrein en een plant die goed tegen natte omstandigheden kan is de dopheide

Erica tetralix L., gewone dophei. Opgaand, later vaak liggend struikje tot 40 cm, met lichtmauve tot mauveroze, urnvormige bloemen in eindstandige naar één zijde gerichte schermpjes. Algemene verspreiding: West-Europa, van Centraal Spanje tot Finland. In Nederland door ontginning sterk afgenomen.
De dopheide begint nu in de bloei te komen

Een zeldzame verschijning in Nederland is het heide kartelblad.

Heidekartelblad (Pedicularis sylvatica) is een giftige, halfparasitaire, tweejarige plant, die behoort tot de bremraapfamilie (Orobanchaceae). De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeer zeldzaam en zeer sterk in aantal afgenomen. De plant komt van nature voor in Europa.
De plant wordt 8-25 cm hoog en heeft verscheidene stengels waarvan de middelsten rechtopstaan. De bladeren zijn dubbelveerdelig, vandaar de naam kartelblad.

De plant komt voor op natte tot vochtige, vrij zure grond in vergraste heide, blauwgraslanden en duinen

Een vleesetend monstertje van enkele cm grote komt er ook voor. Dit is de zonnedauw.

Zonnedauw (Drosera) is een geslacht van vleesetende planten in de Zonnedauwfamilie (Droseraceae). De zonnedauw lokt, vangt en verteert insecten door een glinsterende, kleverige substantie aan diens tentakeltjes. De prooi dient om de plant te voorzien van voedingsstoffen die onvindbaar zijn in de bodem waar de planten leven. De meeste zonnedauw leven in moerasachtige gebieden, maar er zijn uitzonderingen in uiterst droge gebieden.
Inheemse soorten uit België en Nederland:

• Kleine zonnedauw (Drosera intermedia)
• Lange zonnedauw (Drosera anglica)
• Ronde zonnedauw (Drosera rotundifolia)

Nog een byzondere verschijning is de moeraswolfsklauw

De moeraswolfsklauw (Lycopodiella inundata) is een groenblijvende, vaste plant, die behoort tot de wolfsklauwfamilie (Lycopodiaceae). De soort staat op de Nederlandse Rode Lijst van planten als vrij zeldzaam en zeer sterk in aantal afgenomen.
De plant wordt 3-10 cm hoog en heeft een tot 15 cm lange, brosse, kruipende stengel. De zijtakken staan rechtop. De 5-6 mm lange bladeren zijn priemvormig.
De plant komt voor op open, natte en zure zandgrond.

Ook staat er veel tormentil, deze plant is niet zeldzaam maar is wel erg mooi om te zien.

Tormentil (Potentilla erecta) is een plant uit de rozenfamilie (Rosaceae). Hij heeft liggende, maar niet wortelende stengels en bereikt een lengte van 10-30 cm. De soort komt voor op zandgronden moerassen en in het duingebied.

En ook op dit kleine heideterrein komen nog adders voor.  Ik kwam een jong exemplaar tegen van hooguit 15 cm. Heel wat anders dan de grote volwassen knapen die ik geregeld tegen kom.

Zo zie je maar weer dat ook kleine natuur terreinen de moeite van het beschermen waard zijn.

Vingerhoedskruid

Vingerhoedskruid (Digitalis) wie kent deze twee jarige plant niet. In vele tuinen komt hij voor maar ook in het wild zien we hem steeds meer. Binnen onze boswachterij komt hij ook op veel plaatsen voor. De lange bloei kaarsen zijn fantastisch om te zien. Soms kom je wel eens een raar exemplaar tegen.

Ze zijn er in vele kleuren maar de paarse zie je toch het meest.

Al een paar jaar kom ik een paar planten tegen die een afwijkende top bloem hebben.

Het is wel een aparte bloem om zo te zien.

Ik zal eens proberen of ik er zaad van kan winnen, ben benieuwd of de eventuele jonge planten ook allemaal deze afwijking vertonen.

Een vreemde kostganger

Al een tijdje huist er een walibi bij ons in het bos. Het gaat om een ontsnapt exemplaar. Geregeld wordt hij/zij gezien. Vandaag kwam ik de walibi tegen en kon hem behoorlijk dicht benaderen. Hier een paar foto's van Skippy in de drentse bossen.