Storm schade in de bossen

Het KNMI waarschuwde afgelopen weekend al voor zware storm in Nederland op maandag. Maandag ochtend stond er hier een aardig briesje maar om nu te spreken van zware storm nee dat echt niet. Veel bladeren hadden inmiddels hun weg naar benden wel gevonden en van de mooie herfstpracht in de bossen was weinig over. In de loop van de ochtend haalt de wind echter flink aan in kracht en rond het middag uur kregen wij hier bij ons de volle mep. In een tijdsbestek van nog geen twee uur ontstond er een enorme ravage. Bomen knapten als lucifershoutjes af en veel loofbomen, die nog dik in hun blad zaten, vingen zoveel wind dat ze compleet ontworteld werden. De hele middag waren we met man en macht bezig om de doorgaande auto wegen vrij te houden van omgevallen bomen en afgebroken takken. En klus die niet zonder gevaar was. In de loop van de middag neemt de wind af in kracht en kunnen we de eerste schade aan de bossen opnemen. Een trieste balans.... er ligt ontzettend veel hout tegen de vlakte. Het opruimen zal zeker nog tot volgende week duren. Voor de bossen is een storm een natuurlijke selectie. Er ontstaan openplekken waar weer jong bos kan gaan groeien. Met de nieuwe beleidslijn die wij binnen onze beheerseenheid gaan volgen om meer naar een natuurlijk geheel te gaan is zo'n storm een natuurlijk handvat weer we gebruik van kunnen maken. Bospaden die nu dicht liggen met omgewaaide bomen zullen niet allemaal geruimd worden. Omgewaaide bomen in de bosvakken blijven ook grotendeels liggen, waar erg veel hout ligt zal nog gedeeltelijk geoogst worden want het is toch geld wat er ligt. Het is op dit moment nog niet veilig in het bos voor wandelaars,  omgevallen bomen,veel hangende bomen en afgeknapte takken zorgen nog steeds voor onveilige situaties. Ondanks de vele waarschuwingen, om niet het bos in te gaan doen veel mensen het wel. Verstandig is dit absoluut niet. We hebben nu zelf al een aantal keren meegemaakt dat bomen, die de storm overleeft hebben maar toch een behoorlijke knoei gehad hebben, zomaar om kunnen vallen.  Het was de zwaarste herfststorm van de laatste 20 jaar wordt er gezegd. Ik heb proberen een beeld te schetsen van de chaos die is ontstaan bij ons in de bossen doormiddel van de volgende foto's.

Een inlandse eik in het bos. Hij ligt over een pad en hier blijft hij eerst liggen.

Afgeknapt als lucifers.

Ongekende krachten maken mooie creaties.

Wortelpruiken.

Heel wat stormen doorstaan maar nu toch het loodje gelegd. Deze grandis is aangeplant net na de oorlog.

Tandenstokers.

Hele plakken grond staan recht op.

Afgeknapt op 1,5 meter hoogte.

Een verhard wandelpad helemaal dicht met omgewaaide bomen.

Geen doorkomen aan.

Fijn sparren opstand.

 

Behoorlijk uitgedund.

 

Deze kluit is twee keer mans hoog.

Een pad wat dicht blijft, hier krijgt de natuur vrije hand.

Een opstand grove den. Bijna 80% ligt tegen de grond.

Een zijtak van een inlandse eik.

Afgeknapt alsof het een stokje was.

Compleet ontworteld. Nog vol met blad vingen de loofbomen ontzettend veel wind.

Een zwakke broeder, rot had zijn stam al ondermijnd, de wind deed nu de rest.

Zonde.

Maar ook dunnere eiken gingen plat. En net als domino steentjes, als er 1 gaat gaan er meer.

Een opstand fijnspar, sitka spar.

Als bosbouwer doet dit zeer aan je ogen,

Man aan man liggen ze om.

Afgeknapt op twee meter, een haakse hoek.

Deze opstand zullen we nog bespreken, laten we het liggen of gaan we toch gedeeltelijk ruimen. Hier ligt toch geld, bomen van meer dan 2 m3 per stuk.

Trieste aanblik.

ook dit pad blijft dicht.

Fietspad met veel omgewaaide bomen.

Versplinterd door de val van een andere boom. Natuurkrachten zijn ongekend.

We zijn nu druk aan het ruimen maar er ligt zo veel. De doorgaande wegen hadden de hoogste prioriteit. Daarna de fietspaden en wandelroutes. En als laatste de gewone bospaden.

Douglas over een wandelpad.

Wortelpruik twee keer manshoog. Na het loszagen klapt de wortelpruik weer terug in het gat.

We gaan door, maar deze week komen we er absoluut niet doorheen.

De bossen zijn nog lang niet veilig. Veel mensen gaan toch het bos in, we hebben zelfs moeders met kinderwagens onder de hangende bomen door zijn kruipen. Men ziet het gevaar niet. De waarschuwing om nog even uit de bossen te blijven is niet voor niets.

Herfstpracht

De herfst heeft tot nu toe zich van een fantastische kant laten zien, weinig wind en regen hier in het noorden. Het was hier soms echt een Indian Summer. Buiten zijn is op zulke momenten een genot. Volgens de weersvoorspelling komt er  de komende dagen een herfst storm opzetten. Het genieten van de prachtige herfstkleuren is dan waarschijnlijk verleden tijd.

Vliegenzwammen staan er in grote aantallen .

Soms valt je oog op iets waarbij je denkt he... in dit geval een simpel groen blad tussen alle bladeren in herfstkleur,

De zilveren groenuil rups, net of zitten er schaatsen onder zijn pootjes.

De braakrussula, helemaal rood is de hoed.

Koraalzwammetjes ik blijf ze fantastisch vinden, net kleine vlammen die uit de bosbodem komen.

Dit mooie ding is de meriansborstel. De rups van een nachtvlinder. Het rupsje ziet er oogverblindend uit terwijl de vlinder erg saai is om te zien.
Van voren haal ik er een gezichtje uit met sik en ruige bakkerbaarden.

Van opzij valt zijn rode staartpluim erg goed op.

Knotszwammetjes, ze staan als haren op een hond in de bossen maar vaak loop je e gewoon aan voorbij.

Vele kleuren komen voorbij.

Nog een koraaltje.

Het gewei zwammetje, je kunt wel zien hoe het aan zijn naam komt.

Indian summer, het bos laat zich wel op een hele mooie manier zien.

Sommige plaatjes moet je groot zien.

Herfst, vallende bladeren en zwart wit fotografie, de rest spreekt voor zich.

Mooie doorkijkjes in het Hart van Drenthe.

De tjasker in het Grolloerveen.

Anno 1900 genomen in 2013.

Goudgeel kleuren de beuken, genieten.

De verkleuring van de bomen rond de bosvennen doet je denken dat je in het buitenland rondloopt.

 

Dauwdruppels aan een heleboel geweizwammetjes geeft een mooi effect.

 

Zo teer en kwetsbaar, het porselein zwammetje.

Een blikvanger in de ochtend zon, amerikaanse eiken aan de rand van het molenveen.

Groot en klein.

Kabouterperspectief

Stippen in overvloed, deze vliegenzwam deelde ze zelfs met een eikenblad.

Dubbelloops.

Dit kikkertje zocht het hoger op.

Herfst..... genieten.

Op verschillende plekken in onze terreinen kom ik appelboompjes tegen, het zijn vaak achterloos weggegooide klokhuizen. Komen ze goed terecht dan is de kans aanwezig dat ze uitgroeien tot volwaardige appelbomen.

Wilde natuur,

Genieten in miniatuurvorm, de bloemetjes van korstmossen zijn fantastisch om te zien. Je moet er wel even voor op je knieen gaan.

Maar ook zonder bloem is zo'n bult korstmos erg mooi.

Aan alles komt een einde, de eerste paddenstoelen zijn al weer aan het vergaan.

maar ook dat geeft weer mooie plaatjes. Honingzwammen met een schuimlaag, het lijkt wel een chocolade toetje.

Ze blijven mooi.

Familie stuifzwam.

Het lijkt wel een gewei van een eland.

Dit alles op nog geen 10 minuten van ons huis, wat is het buiten mooi als je er maar even tijd voor wilt nemen.