Bloeiende Japanse sierkers

De voorjaarsbloeiers zijn toch pareltjes in het nog kale land. Neem nou de Japanse sierkers. Roze of wit staan ze in volle bloei. Helaas vaak maar van korte duur maar de momenten dat hij bloeit zijn adembenemend. Als je dan ook nog een strak blauwe lucht er bij hebt dan is het plaatje helemaal compleet. Bij ons voor staan een aantal van deze prachtige bomen. Een genot om naar te kijken.


Een aantal plaatjes van deze prachtige stillevens.




Een zee van bloemen





Ik was wat aan het stoeien en maakte een aantal tegenlicht opnames, het resultaat is niet eens zo raar.

Een hommel leeft zich uit tussen de duizenden bloemknoppen


En als afsluiter een hommel die op zijn kop vliegt, ik had het nog nooit gezien.

ljipaaisykjen

Op woensdag 27 maart 1985
Vond  Tjeerd langhout
Uit  Fochteloo
Het eerste kievitsei in de gemeente Ooststellingwerf en bracht het bij de burgemeester.


Dit is de tekst die staat op een oorkonde die ik op 27 maart 1985 kreeg. Op die dag vond ik als 10 jarig manneke het eerste kievitsei in de gemeente Ooststellingwerf. Later die middag vond ik opnieuw een ei.





We zijn nu 27 maart 2014, 29 jaar later. Nog steeds trek ik er elk jaar in deze periode op uit op zoek naar die gespikkelde eieren. Meenemen is allang verleden tijd maar nesten markeren voor de landbewerking is nog steeds nodig. Als je er als kind mee opgegroeid ben dan raak je het niet kwijt, het is een kostbaar bezit als je de taal van de weidevogels beheerst. Het spel dat ze tentoonstellen de afleidings pogingen, het is een genot om vanuit de slootkant dit gade te slaan. Lucht acrobaten eerste klas. Je vergeet tijdens dit schouwspel de hele wereld om je heen.Helaas gaat het slecht met de weidevogels en ook de jeugd zie je niet meer in de landerijen. Er is veel verandert in krap 30 jaar.
Al een tijdje volgde ik de acties van een stel kieviten hier in de buurt, een eerste ronde leverde vorige week veel krabben op maar geen eieren. Vandaag vond ik echter een voltallig broedsel vier prachtige eieren lagen midden op het aardappelland. Het blijft een pracht moment als je oog in oog staat met dit klein nood.


Turen over de velden, het is soms net zoeken naar een speld in een hooiberg

Maar als je de taal kent dan weet je waar je op moet letten. Zo ook vanavond, al redelijk snel zag ik ze voor mij liggen

Door de ondergaande zon beschenen

Zo kwetsbaar. Op ruime afstand markeringen geplaats zodat de boer  er met land bewerken deze week  rekening mee kan houden.

Ik slinger nog een slag over het land en neem plaats in de sloot kant. Niet veel later komt de kievit weer terug en met een omweg neemt ze weer plaats op haar kostbare bezit. Mijn avond was weer goed.

Opnieuw de baard van koning winter

Het was een winter van Jan Flutje. Maar nog nooit zag ik zo vaak de baard van koning winter ,oftewel ijshaar. Mijn eerste waarneming was op 13 december, hiermee haalde ik de landelijke media, nadien heb ik dit verschijnsel nog viermaal gezien waaronder tot mijn verbazing deze week, eind maart voor als nog de laatste maal.
Dinsdag morgen was het koud, er was een hoge luchtvochtigheid dus de perfecte ingredienten voor de vorming van ijshaar. Al vroeg ben ik in het bos aanwezig en mijn vermoeden bleek juist. Op verschillende plekken kwam ik de baard weer tegen. Met het stijgen van de zon, die de bodem al snel opwarmt, verdwijnt het nu snel. In de schaduw plekjes was het tot ongeveer negen uur aanwezig. Misschien zal het zich de komende dagen nogmaals tonen zo niet, dan zullen we weer moeten wachten tot komende winter.




Het blijft een byzonder verschijnsel. Op dood beuken hout of amerikaanse eiken kun je het tegen komen. Hieronder een hele serie foto’s van het ijshaar dat ik afgelopen dinsdag morgen tegenkwam.

Kikkerdril zover je kunt kijken

Zoals ik in mijn vorige bericht al zei, elke dag komt er meer kikkerdril bij. Ook vandaag was ik weer op plaatsen waar hele klompen dril lagen, ik praat dan echt over soms wel stukken van meer dan een m2. Heel mooi is het verschil van ontwikkeling al te zien. Sommige dril is net geschoten, andere zwarte kernpitjes veranderen al van vorm. Het mooie weer van vandaag zorgde er ook voor dat veel kikkers nog actief waren. Ik kon sommige stelletjes heel mooi van dichtbij op de foto zetten.
Als de zon op het dril schijnt zijn het soms net kleine pareltjes die liggen te twinkelen

Werk in uitvoering, de hoeveelheid dril geeft hun zoveel stevigheid dat ze er bijna boven op blijven liggen

Het blijft een mooi gezicht

Recht in de lens

Het mannetje zit altijd boven op het vrouwtje.


Helemaal omringt door dril

Even verder op kwam ik een kleine groene kikker tegen, moederziel alleen op een zandpad.

Maar zo alleen was hij blijkbaar niet, even verder op zat een bruine kikker, de kleine groene sprong naar hem toe, duidelijk is het verschil te zien als ze naast elkaar zitten.

En terwijl ik hun gade sla, springt de kleine groene boven op de bruine, ik stond er met verbazing naar te kijken.

Een erg komisch gezicht, Muticulti cultuur in de Drentse natuur

Ik loop terug naar het fietspad waar ik was wezen kijken in verband met hoog water. De hele winter staat er water op dit pad en er is voor de fietsers een alternatieve route. Ook nu staat er nog een behoorlijke laag water op het pad. Doordat er asfalt onder zit is het net of is dit water iets warmer. De kikkers hebben dat blijkbaar ook ontdekt, het is een waar kikkerparadijs en ook hier heel veel kikkerdril boven het ondergelopen fietspad.
Een stelletje bruine kikkers zat op een bultje mos.

Twee paar ogen kijken mij nieuwschierig aan

Om even later samen weg te zwemmen.


Dan valt mijn oog op een ander stel. Met moeite verplaatsen ze zich door het water, Het is net of werkt 1 van de 2 niet mee. Ik kijk er eens naar en zie dan een bizar schouwspel. Het vrouwtje is dood en het mannetje torst het dode lichaam van zijn partner met zich mee. Heel bizar.


Dit had ik nog niet eerder gezien.

De mooie zonnige dag van vandaag werkte echt in het voordeel van veel kikkers. Ook zag ik nog een aantal blauwe heikikkers, helaas waren ze te ver weg om ze op de foto te zetten. De komende dagen zal het weer iets minder worden, waarschijnlijk laten veel kikkers zich dan ook niet zien.

Voorjaar

Het voorjaar begint nu echt los te komen, Struiken veranderen de komende dagen snel de bloesem van de Drentse krent staat op springen evenals vele andere struiken. Jonge knoppen lopen uit, de natuur ontwaakt. De eerste dotterbloemen heb ik zien bloeien en de vennen liggen plaatselijk vol met kikkerdril. Nu maar hopen dat een plotselinge terug val van de temperatuur tot onder nul ons, en de kwetsbare natuur, bespaard blijft.
Klein zijn ze nog wel maar de eerste bloemen van de dotter laten zich zien.

De eerste pad komt ook naar boven, inmiddels is de padden trek hier echt begonnen.

En de eerste kikkerdril in de vennen. In een korte tijd is er heel veel bij gekomen

Misschien wel de mooiste plek in boswachterij Grolloo. De tjasker naast de houten fietsbrug.

De brug zelf, de langste houten fietsbrug van Nederland

Steeds meer kikkerdril komt erbij.

En ook op de velden breekt het voorjaar aan. De kievit is druk bezig met het maken van nestjes.


Alsof je door duizenden oogjes wordt aangekeken.

Werk in uitvoering, De bruine kikker.

Ik dacht eerst dat ik hier te doen had met een heikikker, de blauwe gloed van het mannetje zette mij op een dwaalspoor. De snoet van de heikikker is spitser dan van de bruine.


Gestorven in het harnas.

En ook dit zijn bruine kikkers, ze zien er toch heel anders uit van kleur dan de foto’s van het paartje hier boven



De nieuwe generatie, hopelijk volgroeid het voorspoedig.