Vond Tjeerd langhout
Uit Fochteloo
Het eerste kievitsei in de gemeente Ooststellingwerf en bracht het bij de burgemeester.
Dit is de tekst die staat op een oorkonde die ik op 27 maart 1985 kreeg. Op die dag vond ik als 10 jarig manneke het eerste kievitsei in de gemeente Ooststellingwerf. Later die middag vond ik opnieuw een ei.
We zijn nu 27 maart 2014, 29 jaar later. Nog steeds trek ik er elk jaar in deze periode op uit op zoek naar die gespikkelde eieren. Meenemen is allang verleden tijd maar nesten markeren voor de landbewerking is nog steeds nodig. Als je er als kind mee opgegroeid ben dan raak je het niet kwijt, het is een kostbaar bezit als je de taal van de weidevogels beheerst. Het spel dat ze tentoonstellen de afleidings pogingen, het is een genot om vanuit de slootkant dit gade te slaan. Lucht acrobaten eerste klas. Je vergeet tijdens dit schouwspel de hele wereld om je heen.Helaas gaat het slecht met de weidevogels en ook de jeugd zie je niet meer in de landerijen. Er is veel verandert in krap 30 jaar.
Al een tijdje volgde ik de acties van een stel kieviten hier in de buurt, een eerste ronde leverde vorige week veel krabben op maar geen eieren. Vandaag vond ik echter een voltallig broedsel vier prachtige eieren lagen midden op het aardappelland. Het blijft een pracht moment als je oog in oog staat met dit klein nood.
Turen over de velden, het is soms net zoeken naar een speld in een hooiberg
Maar als je de taal kent dan weet je waar je op moet letten. Zo ook vanavond, al redelijk snel zag ik ze voor mij liggen
Door de ondergaande zon beschenen
Zo kwetsbaar. Op ruime afstand markeringen geplaats zodat de boer er met land bewerken deze week rekening mee kan houden.
Ik slinger nog een slag over het land en neem plaats in de sloot kant. Niet veel later komt de kievit weer terug en met een omweg neemt ze weer plaats op haar kostbare bezit. Mijn avond was weer goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten