donderdag 28 augustus 2014

Opkomende grondmist.


Een tijdje terug had ik het plan om de zonsondergang mooi op de foto te zetten. Al een paar avonden ging hij mooi onder dus dat moest lukken. In de loop van de avond rij ik naar de uitkijktoren in beekdal Holmers/Halkenbroek. De zon staat nog in de lucht maar opkomende bewolking gooit roet in mijn plannen. Binnen de kortste keren was er van een zonsondergang geen sprake meer.


Alsof een paar vingers de zon beet pakken .
.a (2)
Vanachter de wolken geeft zijn gloed nog wel even een paar mooie luchtbeelden
a (4)
a (5)
Tussen de wolken door krijg ik hem nog 1 keer te zien
a (6)
a (8)
Het leverde mij dus niet op waar ik op gehoopt had. Ik blijf nog even op de toren staan en geniet van het prachtige uitzicht en de stilte, een blaffende ree, een hoempende roerdomp, overvliegende buizerds het zijn de momenten waar je dan van geniet. Ik maak me klaar om maar weer naar huis te gaan. Maar opeens zie ik de eerste flarden van opkomende grondmist. Ik besluit om toch nog maar even te blijven.
De eerste mist komt boven de halkenbroeken
a (9)
En ook boven het Grolloerveen.
a (11)
Voordeel van af de toren heb je uitzicht naar alle kanten. Zo ook opkomende mistbanken boven de Holmers.
a (14)
Heel snel werd de mist deken dikker
a (16)
a (18)
a (22)
a (25)
a (28)
a (29)
Het zicht vanaf de toren was mij binnen een half uur ontnomen door de mist, zo snel gaat dat. Ik loop naar benden en maak nog een mooie sfeer plaatje bij het water. Het is net of was ik even in Zweden.
a (35)
Ik zoek de auto weer op en rij terug naar huis. Onderweg passeer ik nog een aantal koeien. Door de dichte mist zijn ze haast niet meer te zien.
a (45)

zondag 24 augustus 2014

De herfst klopt aan de deur


Het weer is het al een tijdje, maar het seizoen nog niet. Ik heb het over de herfst, veel regen en lage temperaturen krijgen we de laatste week over ons heen. Zomers weer is dan ook ver te zoeken.  In de natuur is inmiddels dan ook wel al te merken dat er een seizoens verandering aan komt. De herfst klopt aan de deur, planten zijn uitgebloeid, paddestoelen komen al weer naar boven en bladeren vallen naar beneden. Vanmorgen een vluchtig rondje door de tuin gemaakt waar de herfst tekens mij duidelijk getoond werden.


De amberboom, nu nog groen met een paar weken vuurrood
a (1)
Kogeldistel
a (5)
De eerste bladeren beginnen te vallen
a (7)
De regendruppels hebben hun vernietigende werk toegebracht op de bloem van de phlox.
a (10)
Een laatste bloem in  de dropplant
a (13)
Uitgebloeid
a (14)
Duizenden zaden klaar om zich te zaaien of als vogelvoer te dienen.
a (16)
De eerste kleur in misschien wel de laatste bloeier van het seizoen. De sedum
a (19)
Zaaddoos van de stokroos
a (21)
Geplukt door de mussen, geen zaadje meer te vinden
a (22)
Langzaam veranderen de gele bloempjes van de guldenroede in zaadpluisjes
a (23)
Een treurige hortensia
a (24)
Vele bloemen van de hop sieren onze pergola
a (25)
In mooi contrast met zon en donkere wolken
a (31)
De druif kleurt naar blauw
a (33)
Hop, hop hop, zover je maar kunt kijken
a (36)
Zo zie je maar ook deze tijd heeft weer zijn charme, vlak bij maar toch zo mooi.

donderdag 7 augustus 2014

Bandheidelibel


Op het moment zijn er heel veel libellen. Maar vandaag kwam ik een voor ons gebied bijzonder exemplaar tegen. Voor de aller eerste keer is hij nu gepot in ons gebied. Vanmorgen liepen we een monitoringsronde door de Elperstroom voor de zilveren maan vlinder. Opeens valt mijn oog op een wel hele mooie libel, het bleek te gaan om de bandheidelibel een soort die dus nog niet eerder was gezien in ons gebied. En redelijk zeldzaam is voor Drenthe.  Best wel trots dat ik dus nu de eerste melding van deze soort op mijn lijstje kan bijzetten.


De eerste foto, vlug proberen om hem als bewijs vast te leggen voordat hij weg vliegt
a (19)
Maar ik had geluk, hij bleef mooi zitten en ik kon mooi op hem mooi vastleggen van dichtbij.
a (25)
a (26)
a (27) - kopie

maandag 4 augustus 2014

Vlinders, libellen, en vleesetende planten


Vele vlinders fladderen er deze dagen rond, van de meest algemene soorten tot enkele zeldzame verschijningen. Binnen ons beheersgebied hebben we 1 van de laatste populaties zilveren maan vlinders. Een prachtige parelmoervlinder die het steeds moeilijker krijgt in Nederland. De verdroging van natte terreinen is 1 van de grootste oorzaken van zijn sterke achteruitgang. Dit jaar tellen we gelukkig weer een groot aantal zilveren manen in ons gebied.


Deze week kwam ik een aantal exemplaren tegen  op de blauwe knoop.
c (181)
c (188)
c (191)
De lantaarntjes zijn druk bezig met hun paring, deze houding noemen we het paringswiel
c (199)
c (202)
Voor deze waterjuffer is er geen ontkomen meer aan, ze zit gevangen in de kleefstof die de zonnedauw op zijn tentakels heeft.
c (208)
Een ander bijzonder iets wat ik tegen kwam deed zich voor op een boom. Op het eerste gezicht zag ik niets bijzonders, het ging om een vlinder die op een boom zat. Maar bij nadere inspectie bleken er veel meer vlinders te zitten. Iets zorgde er voor dat vlinders en andere vliegende insecten naar die ene boom in de bomen rij toe vlogen.De boom bleek teken te vertonen van rot en via wonden in de stam kwam rottings  vocht naar buiten. Vlinders en andere insecten deden zich er tegoed aan, het leek zelfs een   hallucinerende werking op ze te hebben. Prachtig om te zien hoe hun tong diep in het hout verdween.

Als de vlinders hun vleugels niet spreiden dan vallen ze bijna niet op.
D (4)
De tong gaat diep het hout in.
D (12)

En even later rolt hij hem weer naar binnen
D (13)
D (15)
D (17)
D (25)
Een prachtig schouwspel om te zien.

zondag 3 augustus 2014

Bijen in de tuin.


Op dit moment staan de kogeldistels in volle bloei bij ons in de tuin. Het is er druk op met honingbijen en andere insecten tijden kan ik er bij staan en genieten van deze kleine noeste arbeiders. Het is een komen en gaan. Het valt mij op dat veel bijen zwaar beschadigde vleugels hebben. Op de vlinderstruik is het een drukte met vele soorten vlinders, het is fantastisch om te zien hoe hun lange tong bloem voor bloem naar binnen wordt gestoken.




Bestuiving van planten door de honingbij
De honingbij is onmisbaar als bestuiver in de land- en tuinbouw en in de natuur. Ongeveer 70% van de belangrijkste cultuurgewassen is afhankelijk van bestuiving door insecten.


Wat is bestuiving ?
De meeste plantensoorten vermeerderen zich op geslachtelijke manier door middel van bloemen. In de bloem zitten een stamper (vrouwelijk deel) en meeldraden (mannelijk deel). De meeldraden produceren stuifmeel/pollen: de plantaardige zaadcellen. Het stuifmeel moet op de stamper terecht komen, zodat de zaadcellen samen kunnen smelten met de eicellen. Pas wanneer dit lukt kan een plant zaden en/of vruchten vormen.
Er zijn planten die bestoven worden door de wind, bijvoorbeeld grassen. Windbestuivers hebben onopvallende bloemen, ze hoeven niet de aandacht van insecten te trekken. Veel gewassen zijn voor bestuiving afhankelijk van insecten. Om deze naar de bloemen te trekken, hebben de bloemen opvallende kleuren en geuren. Ook wordt nectar geproduceerd om insecten naar de bloemen te lokken. Bestuivende insecten hebben harige lichamen, waaraan tijdens een bezoek aan een bloem veel stuifmeel blijft zitten. Bij een volgende bloem komt het stuifmeel op de stamper en de bestuiving is gelukt. Op deze manier komt het stuifmeel van de ene plant op de andere, zodat ook de genetische diversiteit blijft bestaan. Als elke plant zichzelf zou bestuiven gebeurt dit niet en ontstaat er inteelt, waardoor een soort steeds zwakker wordt. De honingbij is de enige bestuiver die in zeer grote kolonies leeft. Eén bijenvolk bestaat uit 30.000 tot 60.000 bijen, waarvan ongeveer de helft haalbij is. Eén bijenvolk kan op een dag miljoenen bloemen bestuiven. Bij massale bloei in een korte periode, zoals fruitbomen, zaadteelt, ect., kan een aantal bijenvolken per hectare het gewas volledig bestuiven. Honingbijen hebben, dankzij hun communicatie systeem, de eigenschap dat ze bloemvast zijn. Dat wil zeggen dat wanneer ze eenmaal een soort ondekt hebben, ze op deze bloemensoort blijven vliegen. Dus als ze vliegen op appelbloesem, blijven ze dit doen tot er geen bloemen meer zijn. Ze vliegen dus van appelboom naar appelboom en gaan niet tussendoor op een andere soort. Voor de bestuiving is dit natuurlijk ideaal. Hommels hebben deze eigenschap niet. Vele mensen vinden al die vliegende insecten maar lastig en ongedierte maar zo zie je maar ze zijn gewoon onmisbaar.

Ik heb een hele tijd tussen de kogeldistels gezeten en het werk van de bijen proberen vast te leggen.
c (89)
c (92)
c (97)
c (135)
c (140)

c (145)
c (169)
c (170)
D (38)
D (43)
D (52)
D (56)
D (62)
D (64)
D (70)
D (71)


En hier de vlinders in actie op de vlinderstruik, let vooral op de lange tong.
c (113)
c (117)
c (122)
c (127)


Neem zelf eens de tijd om rustig bij een bloeiende plant te gaan staan kijken, er gaat een wereld voor je open.