woensdag 22 augustus 2012

Brunstingerplassen

Tussen Beilen en Smilde liggen diverse kleine natuursnippers. 1 daarvan is de Brunstingerplassen. Een gebied met oude stuifduinen en schrale heidegronden. Ook liggen er enkele prachtige vennetjes in het gebied. We spreken vaak van het noordelijke en zuidelijke deel, een asfalt weg snijd dwars door het gebied. Over het noordelijke deel loopt een geasfalteerd fietspad, vanaf dit fietspad kun je volop genieten van dit mooie stukje drenthe. Het zuidelijke deel is alleen toegangelijk als wandelaar en  zeker de moeite waard. Je loopt een stukje oud Drenthe binnen. Het gebied ligt helemaal ingesloten tussen landbouwgronden. En het contrast is dan ook erg groot. Staatsbosbeheer heeft grond aan de Noord zijde in eigendom gekregen en als de plannen doorgaan kan er zo een natuurlijke verbinding gemaakt worden met het iets verderop gelegen Tienveen (al eens beschreven op deze blog)
Hier onder een paar sfeer foto's van dit, in mijn ogen, prachtige gebied wat zeker behouden moet blijven.

Het is net of heeft de tijd hier stil gestaan, je stapt het Drenthe van 1900 binnen.

Prachtige vennetjes.


En solitaire bomen op de heide.


Op de oude stuifduinen groeit heel veel struikheide.



Helder water.


Diverse vennen liggen in het terrein.



Het gebied wordt begraast door koeien.


En die hebben aan niets te kort als je dit zo ziet, ze zien er goed gevuld uit.

 
Mooie doorkijkjes.
 

Een souvenier uit Scandinavie.


Een ven op het noordelijke deel.


De heide bloeit echt fantastisch.

 
Door de droogte komen er steeds meer stenen aan de oppervlakte.


Een Drents heideschaap is gepakt door een vos. Zijn schedel is een prachtig stillleven op de grote stille heide.


Het is nog even genieten. Met een paar weken is de prachtige paarse bloei weer verdwenen.

vrijdag 17 augustus 2012

Mooi Drenthe

De natuur laat zich op dit moment van 1 van zijn mooiste kanten zien. Heel veel planten tonen zich fantastisch. Als je er oog voor hebt is het gewoon genieten.

De klokjes gentiaan, een plantje wat het steeds moeilijker krijgt. Gelukkig hebben we een aantal gebieden in ons beheer waar hij nog steeds voorkomt. Prachtig blauw staat hij te stralen tussen de paarse heide.



Maar er zijn ook witte varianten. Je ziet ze niet zo vaak maar als je er 1 tegen komt is het een leuke afwisseling.



De zonnedauw staat ook in volle bloei.



Door de vele regen doet hij zijn naam eer aan. De moeraswolfsklauw.


Recent heb ik twee bijzonderheden ontdekt bij ons in de boswachterij. Dit is er 1 van. Het echte duizend gulden kruid.


Een blauwtje warmt zich op in een zonnestraal.


De bijen kunnen hun hart ophalen op de heide velden.


Dit is de ontdekking die de verschillende media ,radio,tv en krant haalde. Het is de grote wolfsklauw. Een plantje dat het erg moeilijk heeft . Ik vond een nieuwe standplaats van hem achter het voormalig kamp Westerbork.


In de donkere, vochtige bossen beginnen de paddestoelen al weer te voorschijn te komen. Heel veel verschillende kleuren en vormen steken hun kop boven de bosbodem uit.





De cantharel, een delicatesse voor sommige mensen. Dit jaar in Zweden heb ik hem zelf voor het eerst gegeten.


En ook de bramen kleuren al weer zwart.


'S morgens hangt de heide vol met spinnerag. Voor veel insekten een deken des doods. Ze komen er in vast te zitten en het lukt hun vaak niet om er weer uit te komen.


Heide op de smalbroekerplas. Dit gebied grenst aan beekdal de Holmers. Van Moerasbos in ontwikkeling loop je via de heide zo het cultuurland in een erg groot contrast.


Ze mogen hier niet zijn maar ze zijn er wel. Deze prenten bewijzen weer eens dat het wilde varken nog steeds ergens vrolijk rondscharrelt.


Tussen de paarse pracht van struikheide vond ik een wit exemplaar.



Aan de rand van de Holmers staat een uitkijktoren . Vanaf deze toren heb je een prachtig uitzicht over de Holmers, de Halkenbroeken of zoals op onderstaande foto over het Grolloer veen.

 Vanuit het Grolloerveen ziet het er zo uit.



donderdag 16 augustus 2012

Woudreuzen en paarse pracht

Het is inmiddels behoorlijk warm geworden in Nederland.  De bossen van Midden Drenthe bieden heerlijke schaduw. Vooral onder de beuken is het deze dagen heerlijk koel. De grote kroon filterd het zonlicht en laat het met mondjes maat neerkomen op de bosbodem.


Zittend met je rug tegen een dikke beuk kijk je omhoog. Het beeld dat zich dan voor je ogen ontwaard is fantastisch.


De paardekop in boswachterij Grolloo. 8 jaar geleden is deze oude slenk in ere hersteld. Een prachtig stukje natuur is weer ontstaan.


Ik had deze week het geluk om ruim 10 minuten oog in oog te staan met een spelende jonge vos. Op het moment dat ik mijn camera pakte ging hij er vandoor.


De heide velden komen langzaam aan in volle bloei. Een paarse deken spreid zich uit. Hier het Hingst veen in boswachterij Hooghalen.


er werd altijd gezegd dat imkers hun bijen in de modder naar de heide moesten brengen en in het stof weer ophalen. Dan was er een goede honing oogst. Dit jaar kan dat wel eens uitkomen.


1 van onze grasmaaiers die de ongewenste vegetatie tussen de heide weg vreten


Het is een slecht vlinder jaar. De vele regen doet ze geen goed. Deze twee dagpauwogen doen zich tegoed aan de nectar van het koninginnekruid.


De distel zit vol met zaadpluisjes die wachten op het juiste windvlaagje.


En als die er is dan beginnen ze aan hun reis met onbekende bestemming.


Het Zuid Hijker zand. Vroeger onderdeel van het grote Hijker veld. Dit is 1 van de overblijfselen van de grote stille heide in Drenthe. En ook hier is het deze dagen genieten van de paarse pracht.


De zoete geur van honing hangt boven het veld.


Als je er zo rond dwaald en je sluit je ogen dan ga je zomaar 100 jaar terug in de tijd.


Vliegdennen tussen de heide struiken.


Een restant uit de Tweede wereld oorlog, een loopgraaf. Bijna helemaal overwoekerd door de heide maar nog steeds duidelijk zichtbaar in het terrein.


Drentser kan niet.


Nog een restant uit de oorlog , een tankgracht.


Een eenzame jeneverbes op de grote stille heide.



Gewoon genieten.