Eindelijk een beetje vorst

De winter laat nog even op zich wachten. De temperaturen zijn veel te hoog en een overvloed aan regen hebben we de laatwte tijd gehad. Afgelopen nacht merkte ik een kleine verandering buiten. De wolken trokken weg rond de maan en de temperatuur zakte. Vanmorgen bleek het dan ook weer eens gevroren te hebben. Het landschap toonde een beetje zijn winterse gezicht, eindelijk.

Een dun laagje ijs bedekt de watervlaktes

Mooie structuren teken zich af.

Natuur en landbouw gaan prima samen. In een oud trekkerspoor vind je ware kunstwerkjes.

De vorming van bomijs.

De verzopen maisstengels staan  in de ochtendzon, die schitterd op het ijs.

Op de rand van ijs en dooi. Een super gezicht, je moet er even voor door de knieen maar het is werkelijk schitterend om te zien.

De westerborkerstroom.  Het water is constant in beweging dus hier krijgt ijsvorming nu nog geen kans.

Maar in een oude slenk arm,waar het water stil staat is het  langzaam aan het dicht vriezen.

De grote lisdode gaat bedekt onder een laagje rijp.

De ganzen vliegen  nog steeds alle kanten op, echte vorst kondigen ze helaas nog niet aan.

Laten we dit nooit vergeten.

In januari heb ik er al eens een bericht aan besteed. Kamp Westerbork, het grote drama wat zich afspeelde op de grote stille heide 70 jaar geleden.  klik hier  . Het voorportaal naar de dood. Afgelopen vrijdag was het een dag met sneeuwval, harde wind, kou en grijs weer. Het kamp heeft dan echt nog steeds een spookachtig iets. Laten we dit nooit vergeten..

Er gaat haast geen dag voorbij of je komt hier wel mensen tegen. Vrijdag morgen was een dag dat er niemand was. Doodse stilte zelfs de vogels hielden hun snavel.

De sneeuwjachten gaven mij een raar gevoel. In de winter van 44 moet het vele malen erger geweest zijn.

De slagboom zorgde voor het enige kleurcontrast in het trieste landschap.

Bijna elke dag passeer ik deze zwarte bladzijde in de wereld geschiedenis. Elke keer zie ik die getallen, elke keer ben ik er stil van, elke keer zeg ik.. Dit nooit weer.

Laten wij dit nooit vergeten.

En opeens was daar.. de winter

Het kan snel veranderen in de natuur. Zaten we begin deze week nog dik in de modder, nu is het opeens hartje winter. Strenge vorst ligt op de loer. Sneeuwbuien zorgen voor veel overlast in het verkeer maar geven fantastische sfeerplaatjes in de natuur.

De komende dagen voorspellen ze nog veel meer sneeuw. Ga naar buiten en geniet. Voor je het weet is het weer voorbij.