Laten we dit nooit vergeten.

In januari heb ik er al eens een bericht aan besteed. Kamp Westerbork, het grote drama wat zich afspeelde op de grote stille heide 70 jaar geleden.  klik hier  . Het voorportaal naar de dood. Afgelopen vrijdag was het een dag met sneeuwval, harde wind, kou en grijs weer. Het kamp heeft dan echt nog steeds een spookachtig iets. Laten we dit nooit vergeten..

Er gaat haast geen dag voorbij of je komt hier wel mensen tegen. Vrijdag morgen was een dag dat er niemand was. Doodse stilte zelfs de vogels hielden hun snavel.

De sneeuwjachten gaven mij een raar gevoel. In de winter van 44 moet het vele malen erger geweest zijn.

De slagboom zorgde voor het enige kleurcontrast in het trieste landschap.

Bijna elke dag passeer ik deze zwarte bladzijde in de wereld geschiedenis. Elke keer zie ik die getallen, elke keer ben ik er stil van, elke keer zeg ik.. Dit nooit weer.

Laten wij dit nooit vergeten.