Eindelijk een beetje vorst

De winter laat nog even op zich wachten. De temperaturen zijn veel te hoog en een overvloed aan regen hebben we de laatwte tijd gehad. Afgelopen nacht merkte ik een kleine verandering buiten. De wolken trokken weg rond de maan en de temperatuur zakte. Vanmorgen bleek het dan ook weer eens gevroren te hebben. Het landschap toonde een beetje zijn winterse gezicht, eindelijk.

Een dun laagje ijs bedekt de watervlaktes

Mooie structuren teken zich af.

Natuur en landbouw gaan prima samen. In een oud trekkerspoor vind je ware kunstwerkjes.

De vorming van bomijs.

De verzopen maisstengels staan  in de ochtendzon, die schitterd op het ijs.

Op de rand van ijs en dooi. Een super gezicht, je moet er even voor door de knieen maar het is werkelijk schitterend om te zien.

De westerborkerstroom.  Het water is constant in beweging dus hier krijgt ijsvorming nu nog geen kans.

Maar in een oude slenk arm,waar het water stil staat is het  langzaam aan het dicht vriezen.

De grote lisdode gaat bedekt onder een laagje rijp.

De ganzen vliegen  nog steeds alle kanten op, echte vorst kondigen ze helaas nog niet aan.

Laten we dit nooit vergeten.

In januari heb ik er al eens een bericht aan besteed. Kamp Westerbork, het grote drama wat zich afspeelde op de grote stille heide 70 jaar geleden.  klik hier  . Het voorportaal naar de dood. Afgelopen vrijdag was het een dag met sneeuwval, harde wind, kou en grijs weer. Het kamp heeft dan echt nog steeds een spookachtig iets. Laten we dit nooit vergeten..

Er gaat haast geen dag voorbij of je komt hier wel mensen tegen. Vrijdag morgen was een dag dat er niemand was. Doodse stilte zelfs de vogels hielden hun snavel.

De sneeuwjachten gaven mij een raar gevoel. In de winter van 44 moet het vele malen erger geweest zijn.

De slagboom zorgde voor het enige kleurcontrast in het trieste landschap.

Bijna elke dag passeer ik deze zwarte bladzijde in de wereld geschiedenis. Elke keer zie ik die getallen, elke keer ben ik er stil van, elke keer zeg ik.. Dit nooit weer.

Laten wij dit nooit vergeten.

En opeens was daar.. de winter

Het kan snel veranderen in de natuur. Zaten we begin deze week nog dik in de modder, nu is het opeens hartje winter. Strenge vorst ligt op de loer. Sneeuwbuien zorgen voor veel overlast in het verkeer maar geven fantastische sfeerplaatjes in de natuur.

De komende dagen voorspellen ze nog veel meer sneeuw. Ga naar buiten en geniet. Voor je het weet is het weer voorbij.

Morgen rood geeft.......

Gistermorgen was er een fantastische zonsopkomst. De hemel kleurde helemaal rood. Als je zo mag wakker worden dan kan je dag eigenlijk al niet meer stuk. Maar helaas, morgen rood geeft...... inderdaad water in de sloot. In de loop van de ochtend gingen de sluisdeuren boven open en kwam er behoorlijk wat water naar beneden.  Maar deze zonsopkomst., die pakken ze ons niet meer af.

De laatste fase van de herfst.

Langzaam aan nemen we afscheid van een fraaie herfst. De natuur heeft zich de laatste weken van een prachtige kant laten zien. De bladeren beginnen nu steeds meer te vallen en nu de temperatuur richting het vriespunt, en zelfs eronder, gaat zullen de bomen snel kaal zijn. Ook de paddestoelen, die we in grote getalle hebben kunnen bewonderen, verdwijnen nu snel.  Toch kwam ik deze week nog een aantal leuke exemplaren tegen.

De laatste bladeren hangen aan de beuken.

De honing zwammen gaan bedekt onder een witte laag, de ontbinding is begonnen.

Een laatste vliegenzwam, hie ziet er nog fris uit. Maar als je goed kijkt zie je zijn hoed al invallen in het midden.

De mooie rode kleur maakt plaats voor bruin. met een paar dagen is er niets meer over van deze mooie herftsbode.

Ik kom wel vaker een sponszwam tegen, maar deze week kwam ik een aantal pracht exemplaren tegen. Ik had ze zo nog niet eerder gezien.

Rare zwamvormen op een boom.

Nog zo'n pareltje van een spons zwam.

Een wortelpruik van een omgevallen den gaf een geheim bloot, zou het een jachtwapen geweest zijn van onze vere voorouders, geen idee. Maar als je je ogen sluit kun je zo een beeld voor ogen halen hoe het oude Drenthe er heeft uitgezien, uitgetrekte toendra vlakten waar onze voorouders doormiddel van jacht met primitieve middelen in hun voedselvoorraad moesten voorzien.

Dat de winter nog niet voor de deur staat hebben de dassen me laten weten. Ze zijn nog erg aktief bij hun burcht en maken nog helemaal geen aanstalten om de burchten klaar te maken voor de winter.

Er is nog veel aktie bij de burchten. De snelweg naar binnen wordt nog druk belopen.

Als de winter er aankomt dan beginnen de dassen veel met nest materiaal te slepen om de pijpen af te sluiten. Tot nu toe is daar nog geen sprake van.

De modder op de stam verraad dat het hier om een speelboom gaat van de dassen.

Maar dit is een luxe dassenburcht. Hij heeft zelfs een pijp die uitkomt bij het water. .