Een beekdal dat in de loop van honderden jaren is ontstaan.
Soms is het net of heeft de tijd stil gestaan.
Genieten.
In de akkertjes staat heel veel ratelaar.
Hele stukken gaan bedekt onder het rood van de wateraardbei.
En heel veel orchideen.
Het ziet er blauw van de zegge.
De schuimcicade heeft het druk, op heel veel planten zit een laag schuim zoals hier op deze kale jonker.
Ik stap weer in de auto en rij naar de andere kant van Elp. Hier hebben we de Holmers, een brongebied van de Drentse aa.
Een paar jaar na het afgraven kwamen de eerste orchideen hier weer tot bloei. Nu staan er honderden. Gisteren ontdekte ik stomtoevallig weer twee nieuwe groeiplaatsen dus vandaag de planten daar op foto gezet.
Prachtig, zo mooi groot.
Een blauwtje op de echte koekoeksbloem.
Het gebied ontwikkeld zich langzaam tot een echt moeras bos. Dichte bossages, openplekken, ondoordringbaar moeras en kleine vennetjes. Een waar paradijs. Terwijl ik er rondstruin hoempt de roerdomp tussen de rietkragen. De karakiet zingt in de wilgenstruwelen. Je voelt jezelf hier echt opgaan in de natuur.
Overal staan de orchideen.
Paars en paars, orchis en koekoeksbloemen naast elkaar.
De ronde zonnedauw.
Links boswachterij hooghalen, rechts boswachterij Grolloo. Er tussen de Holmers, Nieuwe wildernis in Drenthe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten