De natuur ruimt zelf op.

Het volgende blog bericht is niet echt smakelijk maar het is wel realiteit. Een stoffelijk overschot van een omgekomen dier wordt door de natuur zelf afgebroken en opgeruimd. Aaseters, van groot tot klein ruimen een kadaver in soms wel een heel kort tijdsbestek op.  Hieronder volgen een serie foto’s van een verongelukte das. Zoals helaas veel van zijn soort genoten heeft ook deze das de confrontatie met een auto niet overleeft. Op een stille plek midden in de Drentse natuur vond hij zijn laatste rustplaats, de natuur deed de rest.


Het zijn prachtige beesten zonde dat er helaas zoveel sneuvelen in het verkeer. Deze das heeft en botsing met een auto helaas ook niet overleeft

De zwart wit aftekening op zijn kop is prachtig te zien.

Lange nagels, hier wordt heel wat grond mee verplaats als ze bezig zijn hun burchten te graven. Als je goed kijkt zie je de grond nog in zijn nagels zitten, het zijn een soort schepjes.

Tijdens mijn vakantie kreeg ik foto’s toegestuurd van Janetta Veenhoven van  Nighthawk natuurfilms uit Assen. De ontbinding van het stoffelijk overschot was in volle gang. Het hele kadaver zat onder de maden, hier duidelijk te zien op de foto ter hoogte van zijn voorpoten.

Het was een kwestie van dagen. Het haar kwam helemaal los van de huid en aasgravers ondermijnen het hele kadaver, langzaam zakt het weg in de grond.


Inmiddels zijn we ruim vier weken verder. Van de eens zo mooie volle das is haast niets meer over, er ligt alleen nog wat haar en een hele serie botten. Al het vlees is inmiddels verteerd of opgegeten.



Zo zie ja maar dat de natuur zich zelf red, ook als wij niet ingrijpen. Met nog een paar weken is er van deze das niets anders over dan alleen maar botjes. En ook die zullen langzaam aan verdwijnen, Muizen doen zich er te goed aan en knagen  de laatste tastbare herinneringen aan deze das langzaam weg.