Vorig jaar had ik in het najaar een hele mooie rups gezien, het leek wel een beetje op een geinig poppetje met bakkebaarden als je hem van voren goed bekeek. Het was de meriansborstel, de rups van een nachtvlinder. Een vlindertje die zelf weinig voorstelt maar een prachtige rups. Dit najaar was ik hem nog niet tegen gekomen. Tot vandaag. Vanmorgen trof ik mijn eerste exemplaar. Altijd weer een fantastisch moment om te mogen genieten van zo’n prachtig beestje.
Het is een hele mooie rups om te zien.
Met een beetje fantasie haal je er een gezichtje uit een stripboek uit.
Prachtig met de zon op de juiste plaats belicht
Zijn kop.
Een opgerold exemplaar
Vanmiddag kwam ik twee exemplaren tegelijk tegen. Ze lagen heerlijk naast elkaar. Beiden een hele andere kleur samenstelling.
Ik vond het wel een byzonder iets dus plaatste onderstaande foto op mijn Twitter account. Binnen tien minuten had ik een verslag gever van het Algemeen Dagblad aan de telefoon die er een artikel over wou schrijven. De kracht van social media, een nieuwtje is zo de wereld in.
Ik heb genoten van deze twee schoonheden naast elkaar. Hier onder een link naar het artikel in het Algemeen Dagblad. Best wel een beetje trots.
Link naar het Algemeen Dagblad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten